رضایتمندی از زندگی، شادی، نگرشهای مثبت، امید و حتی عملکرد آکادمیک نیز افزایش می‌یابد. گیاکوموبونو، استاد روانشناسی دانشگاه کالیفرنیا گفت: کودکانی که نسبت به موهبتهای زندگیشان قدرشناس هستند، در مهارتهای مهم زندگی مثل همکاری، هدفمندی، خلاقیت و استقامت عملکرد بهتری دارند. بونو گفت: قدرشناسی این امکان را به ما می‌دهد تا بدانیم چه چیزی بیشترین اهمیت را برایمان دارد و سعی کنیم تا به آن به عنوان هدفی والاتر برسیم.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از فارس ؛ محققان در این تحقیقات 700 دانش آموز 10 تا 14 ساله ساکن نیویورک را بررسی کردند. افراد شرکت کننده سفیدپوست (67 درصد)، آسیایی-آمریکایی (11 درصد)، سیاهپوست (10 درصد) و اسپانیولی (1.4 درصد)، و حدود 11 درصد هم از سایر نژادها بودند یا اینکه نژادشان مشخص نبود. محققان عوامل اجتماعی-اقتصادی و میزان تحصیلات والدین را مدنظر داشتند اما اعتقادات مذهبی مورد توجه این تحقیقات نبودند. بونو گفت: محققان نوجوانان قدرشناس را دارای گرایش و حالتی دیدند که این امکان را به آنها می‌داد تا به طرز مثبتی نسبت به افراد و چیزهای خوب زندگیشان عکس العمل نشان دهند.
این دانش آموزان در ابتدای تحقیقات و 4 سال بعد از آن، پرسشنامه‌هایی را در مدرسه پر کردند. بونو نتایج قدرشناس ترین فرد را با قدرنشناس ترین فرد مقایسه کرد. وی متوجه شد افرادی که قدرشناس‌تر از بقیه بودند 15 درصد بیشتر احساس می‌کردند که زندگیشان با معنی و مفهوم است، 15 درصد بیشتر از زندگیشان راضی بودند و 17 درصد بیشتر احساس خوشبختی و امید در زندگی داشتند و علاوه بر این، 13 درصد کمتر دچارعواطف منفی و 15 درصد کمتر دچار علائم افسردگی بودند.
بونو گفت: یک رابطه قوی بین احساس رضایت از زندگی و احساس قدرشناسی وجود دارد. افراد قدرشناس خوش بین تر و امیدوارتر هستند و این احساس را دارند که منابع کسب موفقیت در آینده را دارا هستند. به نظر می‌رسد که جایگاه اجتماعی-اقتصادی با قدرشناسی در ارتباط نباشد. بونو گفت: حتماً نباید ثروتمند باشید تا احساس قدرشناسی داشته باشید ما به این نتیجه رسیدیم که هنگامی که به کودکان فقیر کمک می‌شود بسیار قدرشناس عمل می‌کنند.
میل، رئیس بخش روانشناسی مرکز پزشکی مونته فیرو گفت: اغلب از کودکان می‌پرسند که برای چه چیزی قدرشناس هستند اما آنها اصلاً نمی‌توانند جوابی بدهند. این علامت خطرناک برای افزایش خطر افسردگی شدید و خودکشی است اما ایجاد احساس قدرشناسی در کودکان می‌تواند مانع از بین رفتن اعتماد به نفس شود و احساس هدفمندی و توانمندی به آنها دهد.
بونو گفت: والدین برای آموزش قدرشناسی به کودکانشان باید به احساس قدرشناسی خود توجه داشته باشند و آن را الگویی برای کودکانشان قرار دهند. در مورد چیزی که نسبت به آن احساس قدرشناسی دارید صحبت کنید و سپس از کودکانتان بپرسید که نسبت به چه چیزی قدردان هستند. بهتر است افرادی را که به آنها در زندگیشان کمک کرده‌اند یاد آور شوید مثلاً معلمی که بعد از وقت کلاس برایش وقت گذاشته، مربی که موجب ایجاد تفاوت در زندگی او شده است. صحبت در زمینه قدردانی به ما کمک می‌کند تا مسیر خود را به طرف مهمترین چیزهای حائز اهمیت بیابیم. بودجه این تحقیقات توسط سازمان جان تمپلتون تامین شد.
