با وي درميان بگذاريد؟
هـر فـردي در طـول زندگي خود گه گاهي احساس تنهايي ميكند اما تنهايي الزاما بــمفهوم تنها بودن نميباشد شما مـمكن است در ميان جمع و يا در يك ميهماني بوده و احــساس تنهايي كنيد. تنهايي يك حالت ذهـنـي دردنـاك احساس عدم رابطه با ديگران است. هـنگامـي كـه تـنها ميباشيد احساس نياز به تفاهم و اشتياق براي قسمت كردن احسـاسات و افـكارتان با ديگران در شما پديدار ميگـردد. اما زماني كه به مـرحله تنهايي راه مي يابيد چه اتفاقي روي ميدهد؟
در ذيـل به برخي از احـساساتي كـه در دوره تنــهايي با شـما هـمراه مي گـردنـد اشاره ميكنيم:
1- احساس اعتماد بنفس پايين.
2- احساس آنكه ديگران دائما در حال ارزيابي شما ميباشند.
3- از ملاقات با افراد جديد و يا حضور در مجالس عمومي دوري ميكنيد.
4- نسبت به ظاهر و خصوصيات شخصيتي خود خيلي انتقاد آميز برخورد ميكنيد.
5- خود و ديگران را بخاطر ضعف روابط اجتماعي خودتان ملامت مي كنيد.
6- اين تصور غلط در شما ايجاد ميگردد كه هيچكس شما را دوست ندارد.
7- در بيان احساسات خود دچار مشكل مي گرديد.
8- از آنكه از حقوق خود دفاع كرده و بـه درخـواستهاي غير منطقي نه بگوييد بـيـمناك مي شويد.
9- نسبت به موقعيتها واكنش افراطي بروز ميدهيد.
10- احساس انزوا، دلتنگي و تنهايي شديد مي كنيد.
اكنون شما چه خواهيد كرد؟ شما كه نمي تـوانيد تا آخر عمرتان اينگونه به زندگي ادامه دهيد. آمـوختن آنكه چگونه با تنهايي در زندگي خود كنار بياييم يكي از چالشهاي بزرگ زندگي ما ميباشد. راهكارهاي پايين به شما كمك خواهند كرد.
1- با آن رودررو شويد : از آنكه به تـنـهايي خـود اذعـان كـنـيـد واهـمه نـداشـته باشيد. حقيقت آن است كه شما تا زماني كه علت امري كه سبب آزار شما شده را تـشـخيص نداده باشيد، قادر به تخفيف و تسكين مشكل خود نخواهيد بود.
2- آن را بپذيريد : مـهم اسـت كـه پـي بـه ايـن مسئله ببريد كه زمانها و موقعيتهايي در زندگي هر فرد وجود دارند كه در او ايجاد احساس تنهايي مي كنند چـه فــرد بخواهد چه نخواهد. ميزان معيني از احساس تنهايي بخش اجتناب ناپذيري در هر زندگي ميباشد. بجاي آنكه از آن گريزان باشيد بياموزيد چگونه با آن كنار بياييد.
3- تدبيري بيانديشيد : اغـلب پـريـشاني ها و ترسهاي ناشي از تنهايي را مي تـوان با شناسايي علل مشكلات و سپس تلاش براي اصلاح و بهبود شـرايـطي كـه سبب ايجاد احساس تنهايي در شما گرديده است، تقليل داد.
4- از آن سود بريد : تنهايي خود را توسط آموختـن روش كـنـار آمـدن بـا آن مبدل به يك مزيت گردانده و اتكاء به نفس خود را افزايش دهيد- مهمترين سرمايه شما به عنوان يك فرد تنها- از آن به عنوان يك فرصت مناسب براي شـنـاخـت هـر چـه بـهتر خـود اســتفاده كنيد. در عوض تحمل دوران وحشتـنـاك تـنـهايي با تعـمق در افكار، احساسات و ادراكات خود فرصتهايي براي رشد و پيشرفت شخصي خود پديد آوريد.
5- خود را سرگرم فعاليتهاي دلخواه خـود كنـيـد : در هـنـگام تنهـايـي بـرخـي افـراد آشفته وار به اين طرف وآن طرف پرسه زده و بدنبال فردي ميگردند كه بتوانـند توجهشان را معطوف وي كنند. در عوض از اين فرصت استفاده كرده و وقت خود را صرف سـرگرميها و فعاليتهاي خاص و دلخواه خود نماييد.
6- دست بكار شويد : پيشقدم شويد و اولين گام را شما بـرداريد.در عـوض آنكه منتظر فـردي باشيد كه از راه برسـد و شمـا را نـجات دهـد.در سـلام و احـوالـپرسـي بـا ديـگران پـيـشـقدم گرديد. لبـخنـد بـزنيــد و سلام كنيد. گذشته از آن، شـمـا بـايـد روي مهارتهاي اجتماعي و ميان فردي بيشتر كار كرده و بياموزيد كه بيشتر از حقوق خود دفاع كنيد.
7- كارهاي داوطلبانه انجام دهيد : كمك به ديگران اعتماد بنفس شما را افزايش داده و فرصتهاي جديدي براي شما پديد مي آورد تا بتوانيد با افراد جديدي ملاقات كنيد.
8- مشاركت كنيد : در يـك دوره آموزشي ويژه بزرگسـالان كـه در رابـطـه بـا رشـد فـردي مي باشد ثبت نام كنيد. بـراي مثال در كلاسهاي تقويت اعتماد بنفس ، روشهاي رابطه برقرار كردن با ديگران، چگونگي دفاع از حقوق فردي و چگونه مثبت باشيم عضو گرديد.
9- از عادات خوب پيروي كنيد : بجاي آن كـه يك گوشه بنشـيـنيد و هيـچ كـاري انـجام ندهيد: رژيم غذايي متعادل داشته باشيد، تمرينات ورزشـي منـظـمي را انـجـام دهيد و بقدر كافي بخوابيد.
10- خلاق باشيد : تنهايي الزاما با اندوه و بدبخـتي برابر نميباشد. زمان تنهايي را براي خلاقتر و سازنده تر ساختن خودتان بكار بنديد. كتاب بخوانيد، جدول و يا معما حل كنيد، به سينما برويد و يا به موسيقي گوش دهيد.
