فردی دیگر. برای این که بی پرده گویی در رابطه ای شکل بگیرد، وقت لازم است؛ گرچه گاهی اوقات در زمان
کوتاهی نیز ایجاد میگردد. بی پرده گویی ضمن این که نشان دهنده ی هیجانات و احساسات واقعی فرد است، شامل عوامل دیگری مثل ابراز عادت های شخصی، صحبت کردن درباره ی گذشته ی خود، مطرح کردن امیدها، رؤیاها" و تخیلات و خواسته های فرد نیز می شود (وارینگ ، ۱۹۹۸). بعضی از مطالعات نشان داده اند که بین بی پرده گویی و رضایت زناشویی در زوج ها، همبستگی مثبت و معنی داری وجود دارد (هندریک، ۱۹۷۸)، با توجه به وجود رابطه بین صمیمیت و بی پرده گویی، بسیاری از برنامه هایی که به منظور ارتقاء روابط زوجی طراحی شده اند، از طریق کمک به ایجاد بی پرده گویی در زوج ها، سعی در بهبود روابط آنها دارند. بی پرده گویی به عنوان یک عامل بسیار مهم، هم به ایجاد رابطه ای سالم و هم به ایجاد سلامت روانی به طورکلی، کمک میکند (ترارد و پنبیکر ، ۱۹۸۴). بی پرده گویی اگر بی حدومرز باشد می تواند صدمات شدیدی به روابط وارد کند. حقایق تلخی که به اشتباه با برچسب بی پرده گویی بیان می شوند، میتوانند به مشکلات همیشگی و فراگیر در رابطه ی زوج تبدیل شوند. به همین صورت، بیان بسیاری از احساسات منفی نسبت به رابطه و نسبت به همسر میتواند به ایجاد نارضایتی در رابطه منجر شود (لوین و سنا"، ۱۹۶۷). بی پرده گویی وقتی به طور خشک و مستقیم انجام می شود ایجاد مشکل کرده و منجر به کاهش صمیمیت و به وجود آمدن سوءتفاهم میگردد. انسان ها در میزان گرایش به رابطه ی صمیمانه و همچنین در میزان اعتقاد به بی پرده گویی متفاوت هستند. فیتزپاتریک " (۱۹۸۸) سه نوع الگوی بی پرده گویی را در روابط مشخص کرده است. نوع اول سنتی ها هستند. «سنتیها”) زوج هایی هستند که بسیار متکی به یکدیگرند. آنها در بسیاری از موارد با هم مشارکت می کنند اما زمانی که بین آنها تعارض ایجاد شود ارتباطشان کاملاً بسته و خشک می شود. نوع دوم در الگوی بی پرده گویی، «مستقلها» هستند. مستقل ها زوج هایی هستند که تا حد زیادی در فعالیتهای زندگی مشارکت میکنند اما در عین حال زندگی مستقل داشته و دوست دارند روابطشان باز و دوجانبه باشد. نوع دیگر از این الگوها، جداها " هستند. جداها زوج هایی هستند که وابستگی کمتری به یکدیگر دارند. این زوج ها در برقراری ارتباط باز و راحت با یکدیگر مشکل داشته و از مطرح کردن تعارضات اجتناب میکنند.
انتهای مطلب /
