عاليه دارد و از شغل و درآمدش گله‌اي ندارد. با اين وجود هميشه در حال عذرخواهي است. وقتي فراموش مي‌کند آنچه همسرش خواسته تهيه کند يا دير به قرار کاري خود مي‌رسد، عذرخواهي مي‌کند...
بسياري از افراد گمان مي‌کنند عذرخواهي نشانه ادب فرد است اما اين هميشه درست نيست و در بعضي موارد نوعي ضعف نارسيسيستيک (خودشيفتگي) در آن نهان است. از نظر روان‌شناسان، برخي افرادي که هميشه در حال عذرخواهي هستند، اسير خود ستمگرشان هستند که هرگز از آنها راضي نيست. اين افراد در هر شرايطي خود را متهم مي‌کنند و همين مساله باعث اضطراب آنها مي‌شود.
يکي ديگر از دوستانم خانمي است که نه آدم مضطربي است نه درون‌گرا و نه خشن! سال گذشته متوجه شد که همسرش از 5 سال پيش تاکنون زن دومي اختيار کرده است. اين موضوع او را خرد کرد. از آن زمان هميشه در شک و دودلي نسبت به تمام مسايل زندگي مي‌کند و هميشه در حال عذرخواهي است. او هميشه خود را متهم احساس مي‌کند و تمام تقصيرها را به گردن مي‌گيرد. گمان مي‌کند حتما همسر خوبي نبوده که مردش به سمت ديگري گرايش يافته است. احساس حقارت، اين افراد را به سمت عذرخواهي از ديگران پيش مي‌برد تا با اين کار به ديگران بقبولانند که مسوول هيچ‌چيز نيستند...
ريشه اين خودتخريبي در کودکي هر انساني نهفته است. وقتي والدين به تلاش‌هاي يک کودک بهاي کافي نمي‌دهند و هميشه از او انتظار بهترشدن دارند يا به دلايل پيش‌پاافتاده او را تنبيه مي‌کنند، باعث مي‌شود کودک خود را آن‌طور که هست نبيند و دوست نداشته باشد و هميشه به دنبال بهترشدن براي جذب محبت آنها باشد. روش تربيتي‌اي که در آن بيش از حد به کودک بها داده مي‌شود نيز همين نتيجه را دربرخواهد داشت. والديني که مرتبا در حال ارزش گذاشتن به فرزندشان و تکرار مسايلي نظير اين هستند که تو مهربان، باهوش و زيبايي... به نفع فرزندشان قدم برنمي‌دارند، بلکه او را براي شکست‌خوردن آماده مي‌کنند. اين کودکان به محض آنکه در آينده در موقعيتي خطرناک و جدي قرار مي‌گيرند، يا افسرده و گوشه‌گير مي‌شوند يا با عذرخواهي کردن از ديگران عقب‌نشيني مي‌کنند.
خجالت يا خشونت؟
هميشه تربيت در بروز اين رفتار موثر نيست. بيشتر مردم فکر مي‌کنند فردي که اول عذرخواهي مي‌کند شخصي مهربان و صميمي است اما درحقيقت برخي از اين افراد اشخاص خجالتي‌اي هستند که با عذرخواهي دست پيش مي‌گيرند تا با ديگري وارد بحث نشوند. اشخاصي که خلق‌و‌خوي تهاجمي دارند و نمي‌توانند عکس‌العمل خود را پيش‌بيني کنند نيز معمولا در برخوردهاي ساده اول عذرخواهي مي‌کنند چون مي‌ترسند کنترل خود را از دست داده و با طرف مقابل درگير شوند.
تعادل حرف اول را مي‌زند
برخلاف برخي افراد که در هر شرايطي براي عذرخواهي پيش‌قدم مي‌شوند، برخي افراد هرگز حتي وقتي مقصر هستند عذرخواهي نمي‌کنند. آنها در دنياي دروني خود زندگي مي‌کنند؛ دنيايي که ديگران در آن حضور ندارند يا اگر حضور دارند دست پايين هستند. عذرخواهي در شرايطي که ما باعث سلب آزادي ديگري يا صدمه ديدن او باشيم، ضروري است و يکي از عوامل برقراري روابط اجتماعي محسوب مي‌شود! البته قبل از عذرخواهي بهتر است، مطمئن شويد که باعث آزار ديگري شده‌ايد يا خير؟ حتي اگر شک داريد، مي‌توانيد از طرف مقابل بپرسيد! اما اگر هميشه بي‌دليل شما اول عذرخواهي مي‌کنيد حتما به روانشناس يا روان‌پزشک مراجعه کنيد!
منبع متن اصلي: Question de femme
ترجمه: سميه مقصودعلي
