جم ؛ اين رفتار كودكان علت‌هاي زيادي دارد و براي همين روان‌شناسان توصيه مي‌كنند به جاي دعوا يا سرزنش آنها بهتر است ابتدا علت تغيير رفتار كودكتان را پيدا كنيد.يعني سعي كنيد بفهميد چه اتفاقي روي داده كه موجب عصبانيت فرزندتان شده است. بدخلقي و عصبانيت، بي‌دليل ايجاد نمي‌شود. همچنين اجازه ندهيد بداخلاقي كودكتان بر شما هم غلبه كند و شما هم بداخلاق شويد.
در چنين شرايطي سعي كنيد با كشيدن نفس‌هاي عميق آرامش خود را حفظ كنيد و هر آنچه باعث عصبانيت، نفرت و خشونت شما مي‌شود را به فراموشي بسپاريد.برخي از روان‌شناسان هم معتقدند كه بي‌توجهي به كودك و گريه‌هاي او مي‌تواند باعث كمك نكردن به ديگران، بويژه افراد مستحق كمك، و بي‌اهميت بودن مشكلات ايشان براي او هم مي‌تواند از كودكي شكل بگيرد. با كودكتان صحبت كنيد و سعي كنيد علت بدخلقي‌اش را بفهميد.
دانستن اين‌كه چه چيزي باعث بدخلقي او شده است در واقع كليد اين معماست كه چگونه به او كمك كنيد تا هم احساس بهتري پيدا كند و هم رفتاري بهتر داشته باشد.به علاوه اگر كودكتان دليل ناراحتي خود را بتواند به شما بازگو كند احتمالا بيشتر از اين بداخلاقي نخواهد كرد. اين موضوع بويژه درباره كودكاني صادق است كه از بداخلاقي به عنوان نوعي روش ارتباطي با والدين خود استفاده مي‌كنند تا آنها را متوجه آنچه اشتباه است، كنند.
براي والدين هم كه از نامهرباني فرزندشان خسته شده‌اند حاضرند به او هرچه مي‌خواهد، بدهند تا ديگر گريه نكند و به اين شيوه مهرباني كردن را به كودكشان آموزش مي‌دهند.اين كودكان معمولا بعد از مدتي خواسته‌هاي خود را با فرياد و جيغ بيان مي‌كنند و با گريه به خواسته‌هايشان مي‌رسند و اين بدترين نوع تربيت است، چون كودك خشن مي‌شود البته اين حالت در مهدكودك‌ها هم ديده مي‌شود كه مربيان براي ساكت كردن كودكان اين‌گونه مهرباني مي‌كنند.
روان‌شناسان معتقدند كه بداخلاقي كودكان مقطعي است و براي همين والدين نبايد نگران باشند كه اين رفتار در بزرگسالي هم ادامه پيدا مي‌كند و كودك آنها تبديل به دختر يا پسر بداخلاق و نامهربان مي‌شود.والدين بايد با كلمات محبت‌آميز، كودكشان را آرام كنند چون ممكن است رفتار خشن و فريادهاي عصبي باعث بي‌احساسي و بي‌عاطفه بودن كودكان در روابط بين فردي شود و ناتواني در به‌كارگيري كلمات محبت‌آميز در آنها به وجود آيد.
همچنين سرزنش دائم به علت اخلاق و رفتار فرزندان ممكن است باعث ايجاد خودپنداري منفي در كودك شود و در نتيجه، به ناتواني او در دوست داشتن خود و ديگري بينجامد.اين امر از جمله علل مؤثر در نامهرباني كودكان به شمار مي‌رود.مهمتر اين است كه هيچ‌گاه به كودكتان نگوييد چون بهانه گيري مي‌كند او را دوست نداريد و او را بدون قيد و شرط دوست بداريد و محبت كنيد تا او هم مهربان شود.
كودكان اغلب با حيوانات رابطه خوبي دارند و شما مي‌توانيد از اين فرصت استفاده كنيد و مثلا با نگهداري يك حيوان خانگي مهرباني كردن را به او آموزش دهيد و اجازه ندهيد تا كودكتان بهانه‌گيري كند.چون كودك مي‌آموزد كه نه تنها انسان‌ها بلكه حيوانات و ديگر موجودات زنده نيز شايسته رفتاري مناسب و مهربانانه هستند.بنابراين اكثر روان شناسان كودك معتقدند كه نبايد با كودك بهانه‌گير شيوه تنبيه يا بي‌توجهي را در پيش گرفت بلكه با مهرباني و محبت او را تشويق به خوش رفتاري و مهرباني كرد
