انگشتری شان بلندتر از انگشت اشاره شان است در ریاضیات نمره بالاتری به دست می آورند. البته این قضیه ربطی به کف بینی ندارد و مهارت تحصیلی را مغز آدم تعیین می کند و نه انگشتش. اما عاملی وجود دارد که هم بر مغز و هم بر طول انگشت....
موثر است و آن هم قرار گرفتن جنین در معرض هورمون های جنسی در رحم است.کاملا ثابت شده است که طول انگشت انگشتری نسبت به انگشت اشاره به میزان قرارگیری در معرض هورمون جنسی مردانه در رحم ارتباط دارد. برای همین است که در مردان انگشت انگشتری معمولا بلندتر از انگشت اشاره است ولی در زنان...
انگشت اشاره بلندتر از انگشت انگشتری یا هم اندازه آن است.
در عین حال شواهدی وجود دارد که قرارگیری در معرض میزان بالای تستوسترون در دوران جنینی باعث بهبودی استدلال فضایی در فرد می شود و این مهارت در ریاضیات و نیز نقشه خوانی مفید است. طول انگشت انگشتری با صفات دیگری هم ارتباط داده شده است که می تواند تحت تاثیر تستوسترون قرار گیرد.
یک تحقیق در انگلیس نشان داده است که فوتبالیست های حرفه ای انگشتان انگشتری درازتری دارند و طول انگشت انگشتری بازیکنان بین المللی هم از بازیکنان باشگاهی محلی بلندتر است. همین خصوصیت در ورزشکاران زن هم دیده شده است.
در یک تحقیق دیگر در دانشگاه لیورپول انگلیس نشان داده است که مردان با انگشت انگشتری کوتاه تر ممکن است اندکی بیشتر در معرض حمله قلبی در سنین پایین تر باشند، اما احتمال قلبی در سنین بالاتر در آنها کمتر است.
شواهدی وجودی دارد که انگشت انگشتری درازتر ممکن است با شمار بالاتر اسپرم همراهی داشته باشد.
گر چه نتایج تحقیق فوق جنبه دیگری از تاثیر هورمون ها در دوران جنینی را بر فیزیولوژی انسانی روشن می کند، اما باید این یافته ها را با احتیاط تفسیر کرد، زیرا این ارتباط میان طول انگشتان و صفات جسمی یا روانی تنها ارتباط آماری هستند.
آنها بیانگر رابطه بین میانگین ها در سطح عموم جمعیت هستند و لزوما نمی توان در مورد یک فرد خاص به آنها استناد کرد. همه موافق هستند که عموما مردان بلند قدتر از زنان هستند، اما در عین حال هیچ کس هم تردید ندارد که برخی از زنان از برخی مردان بلند قدتر هستند. همین قضیه در مورد طول انگشت انگشتری هم صادق است.
برای مثال تحقیق دانشگاه بات بیانگر آن است که تستوسترون ممکن است در یک عامل تاثیر گذار در توانایی کودکان در ریاضیات باشد. اما عوامل مختلف دیگری مانند فشارهای محیطی و اجتماعی و نیز سایر عوامل زیست شناختی مانند ژن ها هم در این توانایی موثرند. بنابراین بسیاری از کودکان با انگشت انگشتری کوتاه کاملا در ریاضیات خوب یا حتی عالی خواهند بود.
اصولا هنگامی که پای پژوهش درباره منشا صفات انسانی به میان می آید، چه منشا ژنتیکی، چه هورمونی یا محیطی باید همین احتیاط را به خرج داد. به جز موارد استثنایی مثل ژن به وجود آورنده بیماری تحلیل برنده عصبی هانتینگتون ـ که دارندگان آن حتما در میانسالی به این بیماری علاج ناپذیر مبتلا می شوند، بسیاری از چنین عواملی تنها زمینه ساز ایجاد یک صفت هستند یا به همراه عوامل دیگر در ایجاد آن شرکت دارند، نه اینکه عامل منفرد و همیشگی به وجود آورنده آن باشند.
منبع: مارک هندرسن دبیر علمی روزنامه تایمز - همشهری آنلاین (hamshahrionline.ir)
