بهداشت روان اظهار كرد: استرس نيروي فشارنده محيطي است كه شخص را تحت تاثير قرار داده و تنشي در شخص به وجود ميآورد كه داراي نتيجه ناخوشايند است. وي با بيان اينكه انسان خواهان آرامش است، افزود: بعضي از استرسها لازم است و افراد بايد راههاي كنارآمدن با آن را ياد بگيرند. وي خاطرنشان كرد: استرسها زماني كه مدام بر روي سيستم بدني فشار بياورند توان فرد را گرفته و در صورتي كه فرد راهكارهاي مقابله با آن را نداشته باشد دچار افسردگي رواني ميشود. شوفريان اضافه كرد: استرس از 15 سالگي آغاز شده كه اوج آن 30 سالگي است، پس از آن در 45 سالگي كاهش پيدا ميكند.
وي يادآور شد: در كشور ما سن استرس پايينتر است؛ چرا كه خانوادهها فشار زيادي بر كودكان خود وارد ميكنند و از سوي ديگر حس رقابت در ايجاد استرسها تاثير گذار است. اين كارشناس ارشد روانشناسي عنوان داشت: به منظور مبارزه با استرس ميتوان از روشهايي چون هيجان مداري مبتني بر برون ريزي هيجان (صحبت كردن با ديگران) استفاده كرد و از سوي ديگر با گريه كردن، خود حمايتي خود را افزايش داد. وي خيال پردازي را در برخي موارد در كنترل و از بين بردن استرس موثر دانست.
اين كارشناش ارشد بهداشت روان در پايان متذكر شد: ريلكشيشن و آرام سازي بدن در هنگام آخر شب و همچنين بررسي و ناچيز شمردن مشكلي را كه موجب استرس فرد شده را از ديگر روشهاي مقابله با استرس برشمرد.