فوايد گريه وهفت دليل براي اثبات لزوم گريستن

ميکنند اما در واقع گريه يکي از عکس العمل هاي کاملاً طبيعي بدن است که باعث رهايي از وضعيت هاي ناخوشايند دروني يا بيروني مي شود. راهي است که درد تغييرات ناخواسته را تقليل مي دهد و به عبارت دقيق تر پادزهر طبيعت در برابر درد و رنج است. پس مي توان گفت گريه عملي ضروري است. به دلايل زير دقت کنيد؛  

1- اول و مهم تر از همه اينکه گريه باعث کنار آمدن با مشکل مي شود. اگر در محيطي بزرگ شده ايد که گريه را کاري ناشايست مي دانند، بايد اين جمله را بارها و بارها براي خود تکرار کنيد. به خودتان

اجازه بدهيد که گريه کنيد.

2- اشک ريختن خوب است چون روشي بي نظير براي مقابله با رنج فقدان عزيزان است. مواجه شدن با درد و غم و نه فرار از آن چيزي است که در نهايت باعث پذيرش سرنوشت محتوم مي شود. حذر کردن از رنج باعث مي شود دوره اندوه طولاني تر بشود و درد و غصه ناشي از آن نگراني و اضطراب بيشتري ايجاد مي کند.

3- دانشمنداني که درباره اشک و عملکرد آن پژوهش کرده اند، دريافته اند که اشک ريختن بر اثر هيجاناتي مانند غم، خشم يا ترس در واقع سموم را از بدن دفع مي کند در حالي که اشک شوق يا شادي حاوي مقدار بسيار کمتري ماده سمي است. البته منظور اين نيست که گريه کردن تمام سموم را از بدن پاک مي کند اما اگر در هر موقعيتي گريه تان گرفت، مانع آن نشويد.

4- وقتي در شرايطي

نياز به گريه کردن داريد، خوب گريه کنيد چون تنش بدن به اين ترتيب کاهش مي يابد. افکار و عواطف درون اشک ها تصفيه مي شوند و تغييرات فيزيولوژي شگرفي به جا مي گذارند. افسردگي، خشم يا احساس گناه که واکنش هاي طبيعي عزاداري هستند عکس العمل هاي هشداردهنده بدن را به کار مي اندازند و گريه تاثير فيزيکي بر دستگاه قلبي- عروقي را کاهش مي دهد.

5- اگر باور «گريه کردن از ضعف است» خيلي در شما قوي باشد، چه کار بايد بکنيد؟ در اين صورت به دنبال راه ديگري براي رهاسازي احساساتتان باشيد. با نوشتن، نقاشي کشيدن، طراحي کردن يا مجسمه ساختن احساساتتان را بيان کنيد. به هر علتي سراغ اين کارها برويد. شايد لازم باشد براي بازيافتن توانايي گريه کردن و يافتن اينکه چه چيزي سد راه اين واکنش طبيعي بدنتان شده سري به متخصص روانشناسي يا روانکاوي بزنيد.

اشک رابطه برقرار مي کند، آدم را نرم مي کند، همدلي مي آفريند، حالات روحي را دگرگون مي سازد، هيجان را کم مي کند و کمک مي کند تا از پس فقدان هاي مکرر زندگي بربياييم. گريه واقعاً طراحي مبتکرانه و عملکردهاي منحصر به فردي دارد. ارزش درمانگرانه اشک ريختن کاملاً روشن است. گريه کردن را بپذيريد، خود را به آن تشويق کنيد و اين حالت را در خود پرورش بدهيد و به ديگران هم توصيه کنيد.هيچ وقت فرصت يک گريه خوب و سازنده را از خود نگيريد، اجازه بدهيد غصه، سردرگمي، نگراني و خستگي تان با اشک از تنتان بيرون برود. خنده و گريه کاملاً هم سنگ هم هستند. گاهي در يک نفس هم خنده هست و هم گريه. اين دو دست به دست هم همه گونه اثر شفابخشي را براي انسان به ارمغان مي آورند و او را براي رويارويي با تغييرات ناگزير زندگي آماده مي کنند.

« مگر هر گريه اي شِكوه اي نيست؟ و هر شِكوه اي شكايتي؟» ـ تو با خود چنين مي گويي و ازاينرو، اي روان من، بجاي بيرون ريختنِ غمهايت لبخند مي زني ـ

ـ بجاي آنكه همه ي رنجِ پري خويش را و بي تابي تاك را براي انگور چين و كاردِ انگور بريش در باران اشك فرو باري!

باري، اگر نخواهي بگريي و اندوهِ ارغوانيت را در اشك برون ريزي، بايد بخواني، اي روان من! ـ بنگر كه من، يعني همان كه در برابرت چنين مي گويد، خود لبخند مي زنم:

ـ بخوان، با آوايِ خروشان، تا كه درياها همه خاموش شوند، تا به ( خروشِ) اشتياقت گوش فرا دهند...

با وجود تحقيقات زيادي كه انجام شده است، هنوز مشخص نيست، چرا احساسات شديد باعث افزايش جريان اشك مي شود؟ به نظر چارلز داروين احساسات شديد عضلات اطراف چشمها را منقبض مي كند و به اين ترتيب باعث تحريك غدد اشكي مي شود. گروهي از دانشمندان معتقدند اشكهايي كه بر اثر احساسات شديد جاري مي شوند، يادگاري از زمان كودكي است، همان زمان كه جز گريه هيچ راه ديگري براي برقراري ارتباط نداشتيم.

برخي محققان نيز معتقدند اشك حاوي مواد آنتي باكتريال است و وقتي گريه مي كنيد حفره بيني در اثر افزايش جريان اشك در مقابل عفونت محافظت مي شود، اما اين محققان روشن نكرده اند چه ارتباطي بين هيجانات شديد و افزايش محافظت از سينوس ها در مقابل عفونت وجود دارد.

يكي از تازه ترين تئوريها را درباره گريه، دكتر ويليام فري مطرح كرده است. به اعتقاد او اشكهاي فراوان كمك مي كند بدن از مواد شيميايي كه در نتيجه استرس توليد شده اند، رهايي يابد. در نتيجه، افراد در رويارويي با غم و درد پس از مدتي گريه كردن احساس بهتري پيدا خواهند كرد. به نظر اين دانشمند تركيب شيميايي اشكهايي كه در اثر محركهاي خارجي، نظير آب پياز، توليد مي شوند، با اشكهايي كه در اثر مواجهه با يك صحنه تأسف بار، نظير تماشاي يك فيلم غمناك، سرازير مي شوند تفاوت دارد. اشكهايي كه بر اثر غم و اندوه جاري مي شوند، علاوه بر اين كه حجم بيشتري دارند، حداقل چهار هورمون مختلف را نيز دارند. اين هورمونها واكنش ما را نسبت به استرس تعديل مي كنند. يكي از اين هورمونها پرولاكتين نام دارد كه احتمالاً به تحريك اشك كمك مي كند. داروهايي هم كه سطح پرولاكتين خون را كاهش مي دهند، در تشديد يا تقليل گريه هاي ناشي از بيماريهاي عصبي مؤثر بوده اند.

اگرچه به اعتقاد دكتر ويليام فري؛ گريه در رفع استرس مؤثر است، ولي مطالعات ديگر حاكي از اين است كه گريه ناشي از تماشاي يك فيلم غم انگيز ضربان قلب را افزايش مي دهد. به سختي مي توان گفت افزايش ضربان قلب نشانه اي از كاهش استرس باشد. از طرفي در مواجهه با عوامل استرس زاي مشابه، افرادي كه زياد گريه مي كنند، نسبت به كساني كه كمتر گريه مي كنند دچار فشار روحي، فرسودگي رواني و خصومت شديدتري هستند. لذا اين كه گريه تا چه اندازه مي تواند در رفع يا كاهش تنشهاي استرسي مؤثر باشد بستگي به خصوصيات فردي و شرايط زماني و مكاني دارد. گريه در مقابل انتقادهاي مكرر احتمالاً واكنش مناسبي نخواهد بود، اما در شرايطي كه هيچ كاري از شما ساخته نيست، مثلاً در غم از دست دادن عزيزان و بستگان، گريه اولين گام قابل قبول براي كنترل هيجانات و واكنشهاي استرسي به شمار مي رود.

مطالعات دانشمندان روي 300 داوطلب بزرگسال نشان داد كه فراواني گريه در بين زنان (از هرگز تا تقريباً هر روز) به طور متوسط 5,3 بار در ماه است، درحالي كه اين نسبت دربين مردان (از هرگز تا 2 بار در هفته)، به طور متوسط 1,4 بار درماه گزارش شده است. به اين ترتيب زنان واقعاً بيشتر از مردان گريه مي كنند. بخشي از اين تفاوت ناشي از عوامل فيزيولوژيكي است. نسبت هورمون پرولاكتين در خون زنان بيش از مردان است، (پرولاكتين در توليد شير و تنظيم سيكل ماهانه نقش دارد)، اين مطلب كه تا قبل از بلوغ تفاوتي بين شيوه گريه كردن پسران و دختران وجود ندارد، اما در زمان بلوغ با افزايش پرولاكتين خون در دختران عادتهاي گريه تفاوت مي كند، اين نظريه را تأييد مي كند.

گزيدن لبها و جلوگيري از جاري شدن اشكها به سلامت افراد آسيب مي رساند و مي تواند منجر به ناراحتي هاي استرسي شود به اعتقاد روان شناسان گريه نقش مهمي در رهايي هورمونهاي استرس دارد. بيشتر افرادي كه پس از مواجهه با يك مصيبت يا يك صحنه دردناك بخوبي گريه مي كنند، مي گويند پس از گريه احساس بهتري پيدا كرده اند