وجود ميآيد كه شخص به مدت دو هفته علائمي نظير كاهش يا افزايش اشتها، اختلال خواب(بي خوابي يا خواب بيش از حد)، كاهش انرژي، احساس خستگي و عدم توانايي كار كردن داشته باشد.
وي ادامه داد: براي فرد افسرده فعاليتهايي كه قبلا لذت بخش بوده، ديگر لذتي ندارند، فرد احساس بي ارزشي ميكند، خودسرزنشي دارد، توانايي تفكر و تمركز وي كاهش پيدا ميكند و افكار مرگ و خودكشي در ذهنش تداعي ميشود.
عباسي درخصوص درمان افسردگي تصريح كرد: در مرحله اول فرد بايد موقعيتهايي كه سبب بروز افسردگي شده از قبيل طلاق، از دست دادن عزيز و يا شكست خوردن در امتحان را بپذيرد؛ به عبارت ديگر شخص افسرده بايد موقعيتهاي ناخوشايندي كه خارج از كنترلش است، را بپذيرد و همچنين روابط خود را با افراد ديگر تقويت كند.
اين روانشناس با بيان اينكه افكار اشتباه و ارزيابيهاي غلط باعث افسردگي شخص شده است، گفت: شخص افسرده بايد افكار خود را زير سوال برده و افكار غلط را اصلاح كند چرا كه اين افكار است كه او را عذاب ميدهند. به بيان ديگر فرد بايد افكاري مانند "من توانايي كار كردن ندارم، هيچ كس دوستم ندارد" را روي كاغذ بنويسد و با آنها مقابله كند و از سوي ديگر افكار مثبت و واقع بينانه را جايگزين آنها كند.
وي افزود: شخص افسرده بايد افكار منفي كه ذهنش را مشغول كردهاند، را از طريق نوشتن كنترل كند.
عباسي حمايت خانواده، جامعه، اطرافيان و محبت كردن به فرد افسرده و ورزش كردن را در درمان بسيار كمك كننده دانست و گفت: مشكلات و تنشها براي همه اشخاص به وجود ميآيند. براي پيشگيري از بروز افسردگي، افراد بايد مهارتهاي زندگي را بياموزند، واقع بينانه و منطقي با مشكلات برخورد كردن را ياد بگيرند؛ تفريح مناسب، داشتن دوستان خوب، تغذيه و ورزش كردن هم به پيشگيري از اين بيماري كمك ميكند.